:: la buveuse d'absinthe (1907)

Léon Spilliaert (1881-1946) schilderde dit huiveringwekkende portret van een absintdrinkster in 1907. In de 19de eeuw was deze drank, op basis van anijs, heel populair in artistieke milieus. De sterk verslavende drank verwoestte vele levens. Hoewel in België in 1906 een wet van kracht werd (intussen opgeheven) waardoor absint verboden werd, was 'De Groene Fee' nog gemakkelijk verkrijgbaar op de zwarte markt en bij illegale stokerijen. Vandaag kennen we vooral de (sterk verdunde) variant Pernod.
Dit portret geeft op een fantastische manier de hallucinogene en donkere sfeer van een absintverslaving weer. Het duistere fin de siècle-gevoel dat Europa kenmerkte aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog.

:: politiek: het spel

Een politicus wordt populair door in de media te verschijnen. Je moet niet lang gesturdeerd hebben om tot die conclusie te komen. In de media komen en punten verdienen om er de volgende keer opnieuw bij te zijn.

Het steeds fijnzinnige GAC heeft dit beginsel der politiek aangegrepen om een spel te organiseren: MegaPol, naar analogie met Megascore en Megabike. Stel zelf je politieke topteam samen, verdien punten wanneer zij er verdienen en stijg met je team in de rankings.

Het spel start vandaag, maar inschrijven is mogelijk op elk moment. Meer info vind je hier.

Ik speel mee met 'De ECHTE Problemen Van DE Mensen' (EPDM):

De Wever Bart	CD&V - N-VA	18
Leterme Yves	CD&V - N-VA	18
Doomst Michel	CD&V - N-VA	4
Gatz Sven	Open VLD	4
Almaci Meyrem	Groen!	4
Tommelein Bart	Open VLD	4
De Clercq Mathias	Open VLD	1
Schueremans Herman	Open VLD	1
Van Den Driessche Pol	CD&V - N-VA	4
Detiège Maya	SP.A-Spirit	4
		62

U leest hier hoe het mijn team de komende maanden vergaat...

:: nieuw feit?

Allez, vooruit... Leterme heeft een akkoord bereikt over zijn regeerverklaring. Veel is er op dit moment nog niet over bekend. Dat hoeft ook niet te verwonderen, als je de eerste reacties deze morgen hoorde.

Volgens Somers behoudt de minister van Binnenlandse Zaken de volledige bevoegdheid over de regularisaties. Volgens Schouppe moet hij rekening houden met het advies van een commissie. Volgens Schouppe en Somers is het een vaag akkoord. Volgens Leterme en Milquet bevat het veel details. Wie volgt dit allemaal nog?

De enige zekerheid is dat de kabinetten minstens nog een paar maanden werkzekerheid hebben. Alle belangrijke dossiers worden vooruitgeschoven: B-HV, staatshervorming, lastenverlaging...

N-VA wilde zijn vertrouwen aan deze regering geven als er een nieuw politiek feit kwam. Ik ben eens benieuwd wat ze gaan verzinnen. Als ze eerlijk zijn, wegen ze dit akkoord (samen met de gefaseerde staatshervorming) af aan hun verkiezingsprogramma en kunnen ze niet anders dan vaststellen dat dit onvoldoende is. Ruim onvoldoende.

:: waarheid

We staan weer maar eens voor een cruciale politieke week. Een zoveelste week van de waarheid. De hoeveelste 'week van de waarheid' is dit als sinds de verkiezingen van juni 2007? Ik hou de tel al lang niet meer bij.

Niet dat ik het niet meer boeiend vind, maar ik geloof niet meer in 'weken van de waarheid'. We hebben er al zoveel gehad. En in tussentijd roepen sp.a, Groen! en Vlaams Belang in koor dat er maar niets van komt.

Ik mis ze niet, die federale regering. Ik krijg nog steeds mijn loon uitbetaald. Ik kan nog altijd de trein nemen (als er niet gestaakt wordt, tenminste). De vliegtuigen vliegen nog (en voorlopig ook 's nachts). In de winkel is alles nog altijd voorradig. De files zijn nog even lang.

Kortom, alles gaat gewoon zijn oude gangetje. Cruciaal of niet.

:: wáár is...

Waar is Waris Dirie? Die vraag hield het halve land het afgelopen weekend in de ban. Het is een bizar verhaal. Eerst bleek het ex-model verlorengelopen te zijn, dan was de ex-Bondgirl op het amoureuze pad met een Brusselse ruitenwasser en nu verklaart ze ontvoerd en vastgehouden te zijn door een taxichauffeur. In een filmpje op Youtube ligt ze in een hospitaal in Oostenrijk en beschuldigt ze de Brusselse politie (en bij uitbreiding het hele land) van racisme.

Ik vrees dat de waarheid een hele hoop prozaïscher is: Dirie weet gewoon niet meer wat er gebeurd is en ik vermoed dat alcohol en drugs daar niet vreemd aan zijn. Nu blijkt zelfs dat ze helemaal geen VN-ambassadrice meer is en blijkt -officieus- dat ze problemen met alcohol heeft (gehad). Het lijkt er sterk op dat ze deze hele handel opzet om niet zelf negatief in beeld te komen.

Waar was Waris? Ergens tussen hemel en aarde, geloof ik.

:: waarom gemakkelijk?

"Als het moeilijk ook kan?" Ik stel me voor dat dit het voornaamste argument moet geweest zijn bij de invoering van de nieuwe parkeerkaart in Aalst. Dit onding is de oplossing die ons stadsbestuur voorstelt om te voldoen aan de (VLD-)nood aan een gratis kwartiertje voor een korte boodschap.

Van een rompslomp gesproken, zeg. Je moet de kaart eerst nog gaan kopen (was het niet gratis kwartiertje?) in de Parkingshop voor 1 euro en dan kan je van je gratis kwartiertje gaan genieten.

In Aalst staan enkel elektronische parkeermeters (die blijkbaar onder de duivenpoep zitten). Is het dan zo moeilijk om die automaten aan te passen, zodat ze gratis ticketjes van 15 minuten drukken? Waarom moeten we de mensen nog eens een extra kaart aansmeren?

Dit is weer zo een voorbeeld van een oplossing die er geen is. De huidige Aalsterse meerderheid lijkt daar specialist in te worden. Een jaar geleden schreef ik het al. Het worden nog 4 lange jaren in Aalst...

:: nooit voor woensdag

Oordeel nooit voor woensdag. Zo luidt de slogan van Knack. Zoals zovele lezers van het actualiteitsblad start ik mijn lectuur van de wekelijkse Knack ook achteraan, bij Bladspiegel. Koen Meulenaere bezit de gave om feit en fictie op een enorm geestige manier door elkaar te weven. Niet zelden is hij bovendien heel goed geïnformeerd over de kleine kantjes van de Wetstraat. Ik smul er elke week van.

Deze week is het alweer hilarisch:

"Wie nog wou meedingen naar de titel 'De grootste onnozelaar van het jaar', is te laat: Bart Somers heeft goud. En zilver en brons.
Volgens De Standaard heeft Somers Caroline Gennez op zijn knieën gesmeekt om met haar sp.a uit de regering te blijven, terwijl diezelfde dag Guy Verhofstadt hemel en aarde had bewogen om haar in de regering te krijgen. In de Open VLD kan dat allemaal.
Somers verzet zich met hand en tand tegen een tripartite? Op hetzelfde moment loopt Verhofstadt het vuur uit zijn sloffen om een tripartite te vormen. Somers verzet zich tegen een noodregering onder leiding van Verhofstadt? Op hetzelfde moment dat hij het op een persconferentie rondbazuint, zit Verhofstadt bij de koning om de leiding van een noodregering op zich te nemen.
Somers schrijft zwart op wit in een boek dat hij zijn zesjarig mandaat als burgemeester zal uitdoen? Dezelfde week dat het boek uitkomt, geeft hij zijn ontslag als burgemeester. Somers zegt op vrijdag dat hij in geen geval in Antwerpen de Kamerlijst van de Open VLD zal trekken omdat hij in Brussel niets kan doen voor Mechelen? Op maandag wordt hij lijsttrekker omdat hij in Brussel véél kan doen voor Mechelen.
Zeg nu eens eerlijk: kent u een nóg grotere dwaas?

En even verder over kippenkunstenaar Koen Vanmechelen, waar ik het ook niet op begrepen heb:

"Die vent is zot, en dat kan moeilijk anders als je Vanmechelen heet en Bart Somers dus je burgemeester is. Wij kennen er velen die hun naam zouden veranderen in Vanleuven."

Ik geniet er elke week opnieuw van. In het archief op de site van Knack kan je alle afleveringen terugvinden. Ik vind dat de Bladspiegels eigenlijk gebundeld zouden moeten worden uitgegeven. Op zijn minst verdienen de Bladspiegels een aparte website.

:: eerst buigen, dan barsten

De Wijzen zijn eruit. Ze hebben onze gefaseerde staatshervorming op papier staan. Althans dat is wat de goed-nieuwsshow van VLD, sp.a, MR en cdH ons willen doen geloven. CD&V is ook positief, maar wordt hard met de neus op de feiten gedrukt door N-VA, haar eigen jongerenbeweging en een aantal krantencommentatoren.

Dit communautair akkoord is er geen, laat ons eerlijk zijn. En nog minder geeft ze uitzicht op die tweede fase. Milquet en Reynders laten aan iedereen die het horen wil duidelijk verstaan, dat deze eerste fase wel kan volstaan.

Ik kan de houding van N-VA wel enigszins begrijpen, maar die partij moet zelf toch ook inzien dat dit niet lang meer houdbaar is. Ik maak uit deze handelswijze op dat N-VA vooral wil dat ze later niet kan verweten worden niet tot het uiterste te zijn gegaan. Het credo van Bart De Wever was toch altijd dat je je nat moet durven maken.

Op een andere site heb ik een week geleden een voorspelling gedaan. Ik hoop dat ze niet uitkomt, maar ik zit er toch akelig dichtbij.

:: naar mijn hart

Een groep bekende Vlaamsgezinde mensen heeft onder de naam 'Gravensteengroep' een manifest geschreven waarmee ze zich willen verzetten tegen het kannibalisme dat (extreem-)rechts pleegt op al wat Vlaams is. Dit is een initiatief naar mijn hart. Zelf verzet ik me er ook al lang tegen dat alles wat Vlaams is automatsich (door media én bevolking) met onverdraagzaamheid geassocieerd wordt. Enkele citaten uit het manifest.

"Dat een flink deel van de Vlaamse culturele wereld de intellectuele moed mist om deze analyse te maken, is onbegrijpelijk. Dat ze zich, samen met de oude Belgische elites, vastklampt aan een Belgische status-quo, is onaanvaardbaar. Dit zelfverklaard 'progressief Vlaanderen' stelt zich behoudsgezind op en dreigt de trein van de geschiedenis te missen."

"De taalgrens heeft hier in dit opzicht de kracht van een staatsgrens. Zo'n ruimtelijke afbakening impliceert bepaalde spelregels, nodig voor een gezond sociaal weefsel. Wereldwijd beschouwt men het namelijk als evident dat een immigrant, mits een aanpassingsperiode, zich inburgert door zich de taal van het nieuwe thuisland eigen te maken. Dit doet geen afbreuk aan de mensenrechten inzake godsdienst, culturele eigenheid of taalgebruik in de privé-sfeer. Laagopgeleide allochtone migranten doen deze inspanning met vrucht, terwijl veelal hoogopgeleide Franstalige inwijkelingen in Vlaanderen dit om principiële redenen niét blijken te doen, hierin gesteund door hun politici."

"De ondertekenaars van dit manifest vinden daarom dat elke discussie over sociaal-economische solidariteit onmogelijk wordt, indien men de politieke solidariteit, d.w.z. het wederzijds respect voor grens en ruimte niet eerbiedigt. Er is een ommekeer in de mentaliteit nodig bij de francofone politici: wij hoeven dit respect niet 'af te kopen'. De splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde is een toepassing van dat in de grondwet verankerd territorialiteitsbeginsel."

"Als een consensus over deze basisbeginselen wordt afgewezen, is elke discussie over staatshervorming zinloos. Noodgedwongen moeten we dan de nodige stappen zetten om de regio's als onafhankelijke staten deel te laten uitmaken van de Europese Unie."

Tussen de initiatiefnemers bevinden zich een aantal 'verrassende' namen: Etienne Vermeersch, Jan Verheyen, Peter De Graeve, Dirk Denoyelle en vele anderen. Ondertekenen, die handel!

:: het fatsoen voorbij

Ik heb het werkelijk gehad met de berichtgeving over de gezondheidstoestand van Yves Leterme. De mens is ziek, laat hem in alle rust genezen. Ik heb echt geen nood aan allerlei weetjes en details over de vice-premier zijn ingewanden. Echt niet.

De Standaard, die van zichzelf nochtans vindt dat ze kwaliteitsjournalistiek brengt, bestaat het erin om vandaag zelfs uit pakken met een vendiagram, waarin haarfijn uitgelegd wordt hoe de vork precies aan de steel zit. Ik sloeg de krant open en dacht eerst beland te zijn bij een artikel over ruimtelijke ordening. Maar het bleek dus te gaan over de binnenkant van Leterme.

Ik weet er intussen meer over dan mij lief is. Ik hoef dat ook allemaal niet te weten. Ik ben een fervent aanhanger van het medisch geheim. In de eerste plaats wanneer het over mezelf gaat, en steeds meer wanneer het over iemand anders gaat.

Ik zou het van de journalisten meer appreciëren, mochten ze hun tijd en pagina's eerder spenderen aan het genre artikels dat ik naast de bewuste afbeelding vind.

:: proficiat!

:: meer of alleen Vlaanderen

Gisterenochtend mocht Tsjeven-orakel Eyskens (herinner u dat de man op 11 september 2001 de derde wereldoorlog voorspelde) nog eens opdraven in De Ochtend van Radio 1. Het ging uiteraard over de reeks over de formatiepogingen die dezer dagen in De Standaard verschijnt. Hij werd geïnterviewd door het kruim van de vaderlands(lievend)e journalistiek: Kathleen Cools. U begrijpt dat mijn ochtend al niet meer stuk kon.

Na een beetje gepalaver over hoe schandalig het wel was dat gelekt werd uit de gesprekken met de koning en de kritsiche bedenking dat de invloed van het koningshuis wel heel erg klein aan het worden is, dacht Kathleentje de schuldige te hebben gevonden: N-VA, de kartelpartner van CD&V.

Niet alleen beschuldigde het journalistieke wonder de partij ervan erg graag lekken te organiseren (waar zij al journaliste wel van leeft, maar kom), maar ook vond ze dit de ideale gelegenheid om nog maar eens een aanval in te zetten op de N-VA. "Wat doet een partij die het einde van België wil op een onderhandeling over een Belgische regering", liet ze zich ontvallen. Eyskens, net als Van Rompuy een exponent van de oude 'staatsdragende' CVP, ging daarin mee en zei dat zelf ook niet te begrijpen.

Wel, mevrouw Cools en mijnheer Eyskens, de N-VA neemt deel aan deze onderhandelingen om de staat te hervormen. Ik weet niet hoe zij het zien, maar naar mijn bescheiden mening kan je iets enkel hervormen door er zelf deel van uit te maken. Een onafhankelijk Vlaanderen loopt over meer Vlaanderen. Stapsgewijs.

Of zijn we een nieuw cordon aan het leggen: Vlaams Belang, N-VA en LDD mogen niet meer deelnemen aan federale onderhandelingen, omdat zij een onafhankelijk Vlaanderen willen. België blijft voorlopig bestaan bij de gratie van dergelijke onzin. En nog heeft Kathleentje het niet begrepen...

:: lachen met Pieter De Rem

Er was een tijd dat huidig minister van Landsverdediging Pieter De Rem voortreffelijk weerwerk bood tegen het (wan-)beleid van zijn voorganger Flahaut. Moeilijk was dat ook niet, want Flahaut heeft als minister van Defensie zowat de meest halucinante beslissingen uit onze geschiedenis genomen. Geheel terrecht kapte De Rem dan ook in op zijn reiswoede, zijn favoritisme, zijn boude uitspraken... Noem maar op.

Maar wat blijkt, na een goede maand en een half ministerschap? Pieter De Rem vertoont nagenoeg dezelfde drang naar flaters en blunders. Gisteren nog met zijn (achteraf gecorrigeerde) uitspraken over de nucleaire capaciteit op Kleine Brogel.

Een loepzuiver voorbeeld van het Stockholmsyndroom, als je het mij vraagt. In elk geval ben ik razend benieuwd naar zijn volgende fratsen en grollen. Way to go, Pieter De Rem!

:: bye, bye, Leyman

Het gonsde reeds weken van de geruchten en gisteren is het uiteindelijk bevestigd door de man zelf: Peter Leyman stapt uit de politiek en keert terug naar het zakenleven. Officieel heet het dat de man zich niet nuttig heeft gevoeld de afgelopen 6 maanden. 'Off the record' is echter te horen dat hij sneller gerekend had op een staatssecretariaat of een ministerpost in de Vlaamse regering.
Tussen de regels door kan je dit ook in de verklaringen van Leyman zelf terugvinden. Hij zegt immers "vooral het leidinggeven" te missen.

Dat hij zich de afgelopen 6 maanden niet nuttig heeft gevoeld, heeft misschien ook met zijn eigen instelling te maken. Andere parlementairen hebben zich wél nuttig GEMAAKT. Klein voorbeeldje: zijn website is nog niet aangepast sinds 10 juni. Zoveel blijk van politiek engagement en 'zin om er in te vliegen' heeft hij dus nog niet getoond.

Ik denk dat de heer Leyman er vooral van uit ging dat hem alles in de schoot geworpen ging worden. Maar daar komt hij van een kale reis terug. Voor de slechte verstaander: politiek is een vak en het vraagt een hoop inzet, engagement, visie en eigen initiatief. Wie dat niet kan opbrengen, houdt het daar niet vol. Is het niet, meneer Leyman?

:: tweede bloempje voor Imbo

Het federale Planbureau heeft becijferd dat de Waalse economische inhaalbeweging weg is. De afgelopen jaren was de economische groei in het zuiden groter dan in het noorden, maar de komende jaren zal deze evolutie zich niet doorzetten.

Een interessant onderwerp, zo oordeelde de redactie van het Radio1-programma De Ochtend en prompt wilde ze daar de mening van de Waalse minister-president Demotte (PS) eens over horen. Die was niet bereikbaar wegens ministerraad, dus nam zijn woordvoerster Sarah Vandecruys de honeurs waar.

Na het voor de hand liggende antwoord over het Waalse Marshall-plan, ging het ook over de komende besprekingen over de staatshervorming. Lisbeth Imbo wilde weten of de PS een splitsing van het werkgelegenheidsbeleid ook een goed idee vond, zodat de deelstaten elk hun eigen beleid kunnen voeren. Vandecruys vond dat niet nodig, omdat naar haar mening nu al voldoende mogelijkheden bestaan om het beleid op de noden af te stellen.

Tot daar had de woordvoerster zich aardig uit de slag geholpen, tot Imbo haar voor de voeten wierp dat hun verzet misschien iets te maken had met het eventuele wegvallen van de federale paraplu en zelf verantwoordelijkheid nemen. Plots weerklonk aan de andere kant van de lijn een hapering en kwam de arme Vandecruys niet verder meer dan 'we gaan daar geen standpunt over innemen nog voor de besprekingen in de Octopusgroep begonnen zijn'.

Vlaams-nationalisten (en ik reken mezelf daar ook toe) hebben er het handje van weg om journalisten Belgicistische of linkse reflexen te verwijten. Het is nu de tweede keer dat ik merk dat Lisbeth Imbo net wél die ene ambetante vraag stelt.

Gefeliciteerd, Lisbeth.

:: prijs van de vrijheid

Urbanus heeft van Nova Civitas de Prijs van de Vrijheid ontvangen. De rechts-liberale politieke club reikt die prijs elk jaar uit aan een persoon die zich ingezet heeft voor de individuele vrijheid. Dit jaar is die eer Urbanus te beurt gevallen, of misschien eerder: dit jaar heeft de Prijs Urbanus gewonnen, zoals de komiek zelf zei. Enkele citaten uit zijn 'overwinningstoespraak'.

"Een konijn zat rustig zijn klavers te knabbelen. De zon scheen en er kwam een eekhoorn bij zitten. Ze vertelden wat grappen over eikels en denappels. Toen kwam een vriendelijk lachende vos bij het gezelschap zitten. Meteen schoten het konijn en de eekhoorn weg en ze verstopten zich angstig onder een struik. De vos zei verbouwereerd: 'Waarom kijken jullie zo raar? Ik kom hier gewoon wat in de zon zitten. Hebt ge iets tegen mijn ros haar misschien? Zijn jullie racisten?' 'Maar nee vos', zei het konijn, 'uw ros haar, dat kan ons absoluut niet schelen en er is hier zon genoeg, maar ik herinner mij een paar bloederige incidenten met gasten die net zoals gij van dat ros haar hadden, en daarmee weten wij nu niet zeker of gij hier komt om in de zon te zitten of om onze kop af te bijten.'"

En nog:

"Maar er is hoop, er is een nieuwe profeet opgestaan, Karel De Gezalfde. Sedert die de zeven wereldzeeën heeft afgeschuimd, weet hij de boel hier aardig te relativeren. 'Mensen, wat maken wij ons druk om Brussel-Halle-Vilvoorde, in Afrika is er een seksuele genocide aan de gang. Vrouwen worden er massaal verkracht, verminkt en vermoord. En wij maken ons hier druk over Franstaligen die in Vlaanderen op Franstaligen kunnen stemmen.'

En inderdaad, hij heeft gelijk. Als je dit probleem van op de maan bekijkt, is het onrecht in Afrika groter dan het onze. Maar wij zitten nu eenmaal niet op de maan, wij zitten hier. Moeten we dan ieder klein onrechtje laten woekeren zolang het grote onrecht niet is opgelost? Het gaat er niet om hoe groot of hoe klein onrecht is, het gaat erom dat het onrecht is. Iedereen moet op zijn cirkeltje daar iets proberen aan te doen. En BHV ligt toevallig in onze cirkel."

Over clichés:

"En dan zijn ze verbaasd dat er clichés ontstaan. 'Belgen zijn dom!' Ja, haha, dat is folklore. 'Fransmannen zijn arrogant!' Haha, wees maar zeker. 'Hollanders zijn gierig!' En geen klein beetje, haha. 'Walen zijn lui!' Quoi? Ha non! C'est une honte! Un vrai scandale!"

:: de postjesregering

6 maanden lang worden we nu al overstelpt met nieuwe politieke termen. De ene al wat origineler dan de andere. De ene beeldspraak al wat treffender dan de andere. Kampioen van al dit taalkundige geweld is ongetwijfeld N-VA-voorzitter Bart De Wever. Maar ook andere kopstukken van de N-VA laten het niet aan hun hart komen. Zo lanceerde Vlaams minister Geert Bourgeois onlangs nog 'de postjesregering'.

'Aan franstalige kant een postjesregering', zo luidt het volledige citaat eigenlijk. Maar onze immer vluchtige en uiterst accurate media maakten daar al gauw gewoon 'postjesregering' van. Bourgeois viseerde uiteraard vooral de PS (herinner u de verstrikkingscampagne), maar visionair als ze zijn, dachten journalisten door een kleine inkorting van het citaat voor nog meer deining te kunnen zorgen. Op wat kribbige reacties van CD&V na, was het hen ook nog bijna gelukt.

CD&V wil graag doen geloven dat het hen niet om die ministerposten te doen is. Helaas spreekt de praktijk hen tegen: ze stappen in een interimregering (met bijhorende portefueilles) onder de voorwaarde dat Leterme na 3 maanden premier mag worden. Onder druk van hun congres werd daar achteraf nog eens expliciet aan toegevoegd dat een grote staatshervorming wel degelijk nodig blijft.

En wat te denken van Pieter De Rem? Op nog geen maand tijd heeft hij niet minder dan 3 buitenlandse reizen ondernomen. Ik moet het even opzoeken, maar ik denk dat zelfs zijn illustere voorganger Flahaux dat niet voor mekaar heeft gekregen.

Voelt Pieter De Rem misschien dat zijn ministerschap van korte duur zal zijn? Kwatongen beweren immers dat zijn postje tot op het allerlaatste moment aan de N-VA is aangeboden. Ik ken alvast één inwoner van Aalter die graag het Vlaams kartel wil zien springen.

:: sois Belge et tais-toi!

Eerst dacht ik het gewoon te laten bij dat ene zinnetje in mijn vorige berichtje, maar na het zien van de uitzending van Ter Zake van gisteren, kan ik me toch niet inhouden. Het duidingsprogramma ging even dieper in op de verkiezing van onze nieuwe Nederlandsonkundige Miss Belgique.

Blijkbaar stoorde het haar toch niet zo erg dat ze als Miss Belgique enkel de taal van Molière machtig was. Ze vindt het Engels toch veel belangrijker. "Want," zo stelde ze, "als je naar het buitenland gaat, dan hoor je nergens Nederlands spreken. Frans en Engels wel."
Prachtig is dat. Alizée Poulicek, om Miss Belgique dan toch maar eens bij naam te noemen, gaat het komende jaar enkel naar het buitenland. Vlaanderen laat ze links liggen. Dat mag van mij.

Ook de organisatie van de verkiezing vindt het geen enkel probleem dat de nieuwe Miss Belgique geen Nederlands spreekt. Volgens Darline Devos is het belangrijkste criterium bij de verkiezing schoonheid. Klopt volledig, ware het niet dat al die verkiezingen zich de afgelopen jaren alle moeite proberen te getroosten om van het imago van pure vleeskeuring af te raken. Terug naar af, dus.

Nog een leuk shot uit de uitzending van gisteren: Miss Belgique zit (onder begeleiding van de woordvoeder van VT4, die wél Nederlands spreekt) in de Vlaamse kranten te bladeren. Eén van de kranten citeert Miss Belgique en kopt groot: "Geef mij een kans". Miss Belgique leest de kop en vraagt dan aan de VT4-woordvoerder: "Kans? C'est quoi?"

"Iets wat je net de nek omgedraaid hebt," dacht ik toen.

:: oh ironie

Afgelopen weekend hadden enkele vakbonden opgeroepen tot een betoging tegen de dalende koopkracht en de stijgende levensduurte. Die zou zaterdag in Brussel plaatsvinden. Op hetzelfde moment staakte een deel van het spoorpersoneel ten gevolge van de nieuwe dienstroosters. Gevolg: een deel van de vakbondsaanhang geraakt niet (tijdig) in Brussel voor de nationale actie.

Ik moet zeggen dat er een glimlachje op mijn gezicht verscheen toen ik dat bericht vernam. Is het niet ironisch dat de ene vakbondsactie ondermijnd wordt door de andere? Dat 'gemeenschappelijke vakbondsfront' bevat blijkbaar enorme gaten.

Een beetje zoals dat Franstalige front tegen de staatshervorming. Dat blijkt ook een ware gatenkaas te zijn. En Verhofstadt is intussen bezig met de vorming van een interim-regering (de zoveelste nieuwe politieke term sinds 10 juni), samengesteld uit verschillende kleuren aan beide kanten van de taalgrens.

Een formalisering van de verschillende politieke visies in de beide deelstaten. Ik ben eens benieuwd hoe nu oppositie gevoerd zal worden: links-Vlaanderen tegen links-Wallonië?
Dit land bestaat hoe langer, hoe minder. Ik had nooit gedacht dat Verhofstadt nog iets zou betekenen in de vorming van een Vlaamse staat. Maar kijk, de wonderen zijn de wereld niet uit.

En als zelfs Miss Belgique nu ook nog een handje wil helpen...

:: daar zijn ze weer...

Gisteren hebben de initiatiefnemers van 'Red de Solidariteit' hun 100.000 handtekeningen overhandigd aan toekomstig ex-premier Verhofstadt. Ik heb het op deze blog al een keer gehad over het bedriegelijke karakter van dat initiatief. Nu wordt deze kritiek haast nooit door onze Vlaamse media naar voor gebracht. Althans, tot voor kort was dat zo.

Gisterenochtend, in het Radio 1-programma "De Ochtend", zei Lisbeth Imbo aan de woordvoerder van de initiatiefnemers dat er een duidelijk verschil is tussen het opgeven van de solidariteit (titel van de actie) en de beperking van de werkloosheidsuitkeringen in de tijd (inhoud van de actie). De woordvoerder kwam niet verder dan het herhalen van de vraag, maar dan in bevestigende woorden.

Mocht mijn computertechnische kennis zo ver reiken, ik zou hier het geluidsfragment in kwestie plaatsen. In elk geval wil ik langs deze weg Lisbeth Imbo feliciteren met haar kritische houding. Voor de eerste keer in alle berichtgeving over 'Red de solidariteit' hoorde ik een kritische stem. Een lichtpuntje...

:: Judith en Holofernes (1599)

Dit bloederige tafereel, van de hand van de Italiaanse meester Michelangelo Merisi da Caravaggio (1571-1610), beeldt het Bijbelse verhaal van Judith en Holofernes uit. Caravaggio was een leerling van de beroemde Titiaan en werd één van de meest invloedrijke klassieke schilders. Aan hem wordt het 'clair-obscuur' toegeschreven, een techniek waarvan later ondermeer Rembrandt veelvuldig gebruik zou maken.
Naast zijn onmiskenbaar immense talent is de historische figuur Caravaggio minstens even interessant. De man stond bekend als een agressieve vechtersbaas. Hij kwam vaak in aanraking met het gerecht en vluchtte zelfs uit Rome toen hij in 1606 na een meningsverschil betrokken raakte bij een moord.
In veel van zijn schilderijen zijn verwijzingen naar zijn wispelturige en destructieve karakter terug te vinden. Caravaggio schilderde aangrijpend realistisch en ging controverse niet uit de weg. Zo schilderde hij bijvoorbeeld ook een zieke Bacchus.

:: wat krijgen we nu?

De koning heeft zichzelf mee in de strijd geworpen door te stellen dat hij eens bij de partijvoorzitters ging polsen hoe dat Comité van (zogenaamde) Wijzen er zou uitzien. Dat hij daarbij 1/3 van de Vlamingen bewust negeerde, zoals Herman terecht stelt, laat ik hier maar even in het midden.

Maar -wie schetst mijn verbazing- de reactie van links Vlaanderen (opgeteld nog ongeveer 20% van de Vlamingen) is ook al negatief. Zij zien het initiatief van de koning niet zitten. Ze willen geen deel uitmaken van dat Comité, zonder dat er vooraf een duidelijke agenda is.

De koning wordt hier dus gewoon grandioos te kakken gezet. Met mijn welgemeende excuses voor de uitdrukking.

:: study after Velásquez's portrait of pope Innocent X (1953)

Francis Bacon schilderde in de jaren 1950 een serie portretten, gebaseerd op het portret dat Diego Velásquez schilderde van paus Innocentius X. Dit schilderij uit 1953 is voor mij het meest treffende uit die reeks. Bacon schetst hier een luguber beeld van de tragische paus op een gouden troon. Je kan het bezichtigen in Des Moines, Iowa, mocht je daar toevallig in de buurt zijn. Dichter bij huis is er ook eentje te zien in het Brusselse Museum voor Schone Kunsten.

:: er zijn geen unitaire partijen meer

Zelfs Groen! en Ecolo zijn het niet. Ze zitten wel samen in één fractie in de Kamer, maar laat ons eerlijk wezen. Groen! heeft dat ook alleen maar gedaan omdat je vanaf 5 verkozenen een volwaardige fractie kan vormen, met het bijhorende personeel, vertegenwoordiging in commissies en spreektijden in de plenaire vergadering. Groen! heeft 4 verkozenen. De keuze voor één fractie was bijgevolg snel gemaakt.

Maar bon, Groen! en Ecolo willen ons graag laten geloven dat zij de enige partijen zijn die nog unitair over alles denken. Ten bewijze van dat unitaire denken verklaarde Tinne Van der Straeten na haar onthouding over de splitsingsvoorstellen van B-HV dat "een stemming enkel de gemeenschappen tegen elkaar opzet en dat dit niet de meest geschikte manier is om een oplossing te bereiken".

Los van het feit dat ongeveer elke andere Vlaamse partij hetzelfde heeft verklaard (op het VB na uiteraard), zal Groen! in de plenaire vergadering toch de splitsingsvoorstellen goedkeuren.

Dat zeg ik niet, dat zegt Els Keytsman, toekomstig voormalig gemeenteraadslid voor Groen! in Aalst en toekomstig voormalig werkneemster van het groene partijsecretariaat. Een vrij onverdachte bron als het aankomt op standpunten van de Vlaamse groenen, dus.
De onthouding van Van der Straeten heeft, nog steeds volgens Keytsman, enkel te maken met het feit dat de groene fractie slechts één vertegenwoordiger in die commissie heeft en dat ze het dus moeilijk kunnen maken om tegen hun franstalige fractiegenoten te stemmen, die -voor een goed begrip- een tegengestelde mening over B-HV hebben.

Een perfect aanvaardbare uitleg, maar dat ze dan toch ook gewoon zeggen.

:: etappe 1

De meningen over wat gisteren is gebeurd, lopen vanzelfsprekend uiteen. Bizar is wel dat Groen! de enige Vlaamse partij is die zich onthouden heeft bij de stemming, hoewel hun programma duidelijk vóór de splitsing pleit. Alle andere partijen hebben voor de splitsing van B-HV gestemd, dus hebben zich ook in de parlemenatire procedure ingeschakeld. Negatieve commentaar geven op de stemming van gisteren, komt dus bijzonder hypocriet over. Het spijt me, Gennez, maar jullie hebben 20 jaar lang vanuit de meerderheid de mogelijkheid gehad om te werken aan die onderhandelde oplossing.

Maar wat belangrijker is, is wat nu gaat gebeuren. De Franstaligen hebben al laten weten dat de Vlamingen nu wel elke staatshervorming kunnen vergeten. Dat is toch wel een eigenaardige redenering. Dat er (voorlopig) niet meer over de splitsing van B-HV gesproken moet worden, is correct. Maar dat door de stemming van gisteren plots elke verdere staatshervorming onmogelijk wordt, gaat mijn (kleine) verstand te boven.

Volgens mij is de staatshervorming nu nét de belangrijkste taak van de volgende regering geworden. De stemming van gisteren maakt toch wel duidelijk dat dit land in een onmogelijke spagaat aan het raken is. België bestaat gewoon niet meer.

En als ze écht niet mee willen, komt de asymmetrische staatshervorming weer in beeld?

:: els keytsman stapt uit gemeenteraad

Knack.be laat weten dat Els Keytsman, Aalsters gemeenteraadslid voor Groen!, uit de gemeenteraad stapt. Ze geeft haar job op het partijsecretariaat van Groen! op om politiek diensthoofd te worden bij Oxfam. Met de bizarre lijstvorming bij de vorige federale verkiezingen heeft haar beslissing niets te maken, zo laat ze aan de nieuwssite weten. Karine Kindermans staat eerste opvolger op de lijst en komt dus wellicht in de plaats van Keytsman in de gemeenteraad.

Dit is een aderlating voor de Aalsterse politiek. Keytsman gold als het grote opkomende talent van de groenen. In de lokale Aalsterse politiek liet ze als lid van de oppositie al menig schepen zweten. Hoewel haar politieke ideeën dikwijls niet de mijne waren, kon ik haar eerlijke en keiharde inzet en argumentatie steeds waarderen. Aalst zal haar missen.

Het ga je goed, Els.

:: sam dillemans: de waanzin van het detail

Gisteren heb ik op Canvas gekeken naar de documentaire 'De Waanzin van het Detail' over het leven en werk van de hedendaagse Antwerpse kunstenaar Sam Dillemans. Ik was er even niet goed van.
Ik had eerlijk gezegd zijn naam nog niet eerder gehoord, dus was ik wel even benieuwd te zien wat dat talent wel te bieden had. Doorgaans zegt de hedendaagse kunst mij niet al te veel, zeker niet de eerder experimentele zaken zoals de kippen van Koen Vanmechelen. Eerder sceptisch begon ik dus aan de uitzending.

De documentaire (en eigenlijk nog meer de persoon Dillemans) heeft mij werkelijk opgezogen. Hij doet me denken aan Van Gogh, aan Francis Bacon, aan Picasso, aan Spilliaert ook... Ik ga geen poging ondernemen om hem te beschrijven. Anderen kunnen dat beter. Maar de passie waarmee hij het over zijn vak heeft, het eindeloze ontzag waarmee hij naar het genie van zijn voorgangers kijkt, de emotie die hij in zijn doeken steekt, maken mij op slag verliefd op zijn werk. Ik wil hier meer van zien.


Ik kon nergens een afbeelding terugvinden van zijn impressie van de Kruisafneming van Rubens. Jammer.

:: kathleentje toch...

Kathleen Cools, het journalistieke fenomeen dat meent dat een goed interview afgemeten wordt aan het aantal keer dat de geïnterviewde onderbroken wordt, heeft haar eigen mening over de Vlaamse eisen eens weergegeven. Het arme kind kan maar niet begrijpen hoe die dekselse Vlaamse politici, met vermetele extremisten als Bart De Wever op kop, afstand willen nemen van haar o zo lieve Waalse buurmeisje. Wat heeft dat franstalige kindje jou toch in godnaams misdaan, meneer De Wever?

Als dit het niveau is van de journalistieke "top" van onze openbare zender, is het droef met ons gesteld. Kathleentje Cools heeft er na al die jaren 'topjournalistiek' nog altijd duidelijk niets van begrepen. Ze is niet in staat om het ongetwijfeld sympathieke buurmeisje los te koppelen van een politieke en institutionele realiteit.

Waar het om gaat, mevrouw Cools, is dat je in België geen enkele beslissing meer kan nemen die niet communautair getint is. Letterlijk alles moet langs het slagveld van de taalgroepen passeren. En dát blokkeert België. Dát maakt dat de gemeenschappen uit elkaar groeien. Dát is de groeibodem voor de onafhankelijkheidsgedachte.

Geen enkele grens heeft er ooit voor gezorgd dat meisjes en jongens van beide zijde veel en graag met elkaar omgingen. Dat zal hier ook niet het geval zijn.

:: nighthawks (1942)

Edward Hopper schilderde dit nachtelijke New Yorkse café in 1942. Ik heb nog niet vaak zo treffend de eenzaamheid zien portretteren. Eén van mijn favoriete schilderijen. Later meer.

:: aalst haalt nog eens de kranten...

...zij het niet in de meest positieve zin. Journalisten van Het nieuwsblad namen een rolstoelgebruiker onder de arm en trokken er mee naar 16 steden in Vlaanderen. En wat blijkt? Aalst is voor rolstoelgebruikers de minst toegankelijke stad van Vlaanderen. Geen wonder, als je ziet hoe voetpaden, straten en pleinen er bij liggen.

Hieronder zie je het rapport van onze stad.

	Sociale Woningmij.	VDAB	Trein	Bus	Bibliotheek	Dienst Bevolking	Sport	Schouwburg	Uitgaan	Winkelstraat
parkeerplaatsen	0	1	1	1	1	0	0	1	1	1
weg naar locatie	0	1	0	0	1	1	0	1	0	0
vlotte toegang	0	0	1	nvt	1	1	0	1	nvt	nvt
lage of geen drempels binnen	0	1	1	nvt	1	1	0	1	0	0
toegang etages	nvt	nvt	1	nvt	1	1	0	1	nvt	nvt
assistentie personeel	1	1	1	nvt	1	1	0	1	nvt	nvt
toiletten	0	1	1	nvt	1	0	0	1	0	0
brede doorgangen	0	1	1	nvt	1	1	1	1	nvt	nvt
schuifdeuren	0	0	0	nvt	1	0	0	1	nvt	nvt
hoogte loket	1	1	0	nvt	1	1	0	1	nvt	nvt
										bankautomaat? N
totaal	2 op 9	7 op 9	7 op 10	1 op 2	10 op 10	7 op 10	1 op 10	10 op 10	1 op 4	1 op 5

Het stadsbestuur heeft dus nog veel werk, maar de reactie van schepen Ann Van de Steen geeft al niet meteen blijk van het meest krachtdadige bestuurlijk optreden. En ook het voorbije jaar doen het ergste vermoeden...

:: oeps!

:: 1 jaar amateurisme

Ons huidige Aalsters stadsbestuur is nu 1 jaar bezig. De eerlijkheid gebiedt ons te zeggen dat het in die tijd met Aalst nog niet echt veel beter gaat. Het nieuwe schepencollege, onder leiding van CD&V-burgemeester Ilse Uyttersprot, blijkt uit te blinken in amateurisme.

In de korte tijd dat ze nu bezig zijn, slagen vooral de CD&V-schepenen en de burgemeester zelf er in om hun onkunde breed tentoon te spreiden. Wat te denken van de bedenkelijke vertoning enkele maanden terug in verband met het crematorium? Het ging zelfs zo ver dat de Oost-Vlaamse gouverneur moest ingrijpen.

Deze week kwam er weer een staaltje van hun absolute onkunde naar buiten. Zoals elk jaar werd er ook nu weer een wedstrijd uitgeschreven voor de carnavalsaffiche, waaraan een prijs van 1.000 euro is gekoppeld.
Dit jaar werden 23 ontwerpen ingestuurd. Na rijp beraad in de verlichte geesten van ons schepencollege bleek geen van die 23 aan hun ongetwijfeld hoge standaarden te voldoen. Wat doet ons van professionalisme overlopende college nu? Ze vraagt aan een plaatselijke (zoon van een) kunstenaar om 3 bijkomende ontwerpen te maken, die aan de oorspronkelijke selectie zullen worden toegevoegd. Nadien zullen ze een keuze maken uit die 26.

Ongelofelijk toch? Ik kan me niet inbeelden dat de keuze nu plots zal vallen op één van de oorspronkelijke ontwerpen. Het stadsbestuur kan net zo geod onmiddellijk de prijs aan Gilles Van Schuylenbergh geven.
Wat voor een manier van werken is dit ook? Als een wedstrijd niet tot het verhoopte resultaat leidt, moet die opnieuw opengesteld worden voor alle deelnemers. Dit is wellicht een interessante case voor een advocaat gespecialiseerd in overheidsopdrachten.

O Crassum Ingenium, suspicor fuisse CD&V-er...

:: no state, no union

Het federale parlementaire jaar in dinsdag haast geruisloos van start gegaan. Normaal geeft de premier elke eerste dinsdag van oktober het startschot bij de voorlezing van zijn beleidsopties voor het komende jaar. De 'state of the union', zoals overgewaaid uit de VS.

Dit jaar was het anders. Er is geen federale regering, ergo er is geen eerste minister die zijn beleid kan komen toelichten. De start van het parlementaire jaar is er dus een beetje in mineur gebeurd.

Dan krijgt de commissie Binnenlandse Zaken, die samenkomt over de splitsingsvoorstellen van B-HV, veel meer aandacht. Deze keer zijn alle (!) Franstaligen weggelopen uit de commissie en zijn alle (!) Vlamingen blijven zitten. Pieter De Rem heeft zijn bijnaam nog eens alle eer moeten aandoen in deze schertsvertoning.

Als het voor een aantal onder u nu nog niet duidelijk is: there is no state, there is no union.

:: en route pour...

Kijk eens aan! Deze nacht hebben de onderhandelaars een akkoord bereikt over het hoofdstuk Asiel en Migratie. CdH heeft moeten toegeven.

Misschien vormt dit eindelijk de start van serieuze onderhandelingen. Misschien is dit eerste akkoord(je) net wat iedereen nodig heeft om in te zien dat oranje-blauw wel degelijk een veelbelovende formatie kan zijn.
Daarnaast geeft het ook aan dat CdH zich eindelijk geëngageerd heeft in deze formatie. CdH lijkt eindelijk bereid om mee te werken, hoewel dat net voor de start van de finale onderhandeling over dit hoofdstuk nog anders leek.

Het blijft natuurlijk afwachten wat de hoofdschotel zal brengen. Hoe zal de staatshervorming eruit zien? Als het van de Open-VLD van Karel De Gucht afhangt, dan laten we de Vlaamse eisen maar beter vallen.
Die liberalen moeten nu maar eens weten wat ze willen. Voor de verkiezingen verkondigen ze de versterking van het federale niveau. Ze merken dat ze daarmee verliezen, maar claimen toch een overwinning door te verwijzen naar "de blaue familie". Eens de onderhandelingen starten, zijn ze plots van overtuigd dat een staatshervorming inderdaad echt nodig is en nu komt De Gucht verklaren dat we maar beter geen Vlaamse eisen meer stellen.

La donna e mobile, maar VLD evenzeer.

:: hilarisch

The Fast Show. Beste tv ooit...

Very, very drunk...


Unlucky Alf


Dave Angel: Eco warior


I've just cum


The Unpronounceables

:: Pieter De Rem

Je kan die Vlaams Belangers veel onbehoorlijkheden aanwrijven, maar één ding moeten we hen toch wel nageven: ze zijn verdomd goed in het bedenken van geestige woordspelingen. Gisteren ontsproot er nog eentje aan het brein van Gerolf Annemans. Pieter De Rem!

Prachtig gevonden! De Crem probeert als commissievoorzitter (subtiel, dat wel) de stemming over de Vlaamse wetsvoorstellen uit te stellen om de onderhandelaars de kans te geven om zelf een oplossing te bedenken die in beide deelstaten op goedkeuring kan rekenen.

Niet geheel onterecht klaagt (ondermeer) het Vlaams Belang deze manier van werken aan. CD&V heeft immers zelf om een hoogdringende behandeling van de wetsvoorstellen gevraagd. Ze hebben zich destijds dus een beetje verkeken op de regeringsonderhandelingen, waardoor een snelle stemming hun ofwel de premier zal kosten, ofwel openlijk gezichtsverlies wat betreft hun Vlaamse flank.

De Crem steekt hier wel erg ver zijn nek uit voor Leterme. De bijnaam 'Pieter De Rem' zal hem wel nog een paar jaar achtervolgen. Maar misschien worden zijn afrempogingen wel beloond met een ministerpostje. In elk geval zullen de Franstaligen zijn huidige houding wel naar waarde weten te schatten.

:: parlementaire democratie?

Het opiniestuk van Rik Van Cauwelaert in Knack van deze week kan tellen. Vooral zijn uitsmijter blijft aan mijn ribben kleven. De man heeft immers gelijk. Van Rompuy zou in een nota (die geschreven werd door Joëlle Milquet) voorstellen om de staatshervorming door te sluizen naar een Bijzondere Commissie, onder het voorzitterschap van de voorzitters van Kamer en Senaat.
Kamer en Senaat worden dus ingeschakeld in de uitvoering van het (toekomstige) regeerakkoord, terwijl het hun taak is om de regering te controleren bij de uitvoering van de wetten die zij stemt. De scheiding der machten en de parlementaire democratie, weet u nog wel?

Hij heeft gelijk. Ik vind dit ook een zorgwekkende evolutie. Die commissie zou ten andere niet eens opgericht worden bij wet, maar zou een soort statuut sui generis krijgen. De conclusies van die commissie hebben dus geen enkele wettelijke basis.

Ik ga er nog eentje bovenop doen: de bespreking van BHV in de commissie Binnenlandse Zaken. De Franstaligen staan te roepen dat de regeringsvorming in gevaar komt als de Vlaamse splitsingsvoorstellen gestemd worden. Dat het niet kan dat een meerderheid van de ene taalgroep iets oplegt aan de andere.

Een mens vergeet toch gemakkelijk, hé. Het vreemdelingenstemrecht had toch ook geen meerderheid in Vlaanderen?

:: cd&(v?)

Ik begin die CD&V-ers, Leterme op kop, te verdenken van suïcidale trekjes. Na eerst Dehaene, Leterme en Van Rompuy gaat nu voor de vierde keer een CD&V-er een poging ondernemen om een regering te vormen. Geen gemakkelijke opgave: het regeerprgramma moet volgens de Vlaamse partijen een grote staatshervorming omvatten en mag tegelijk volgens de Waalse partijen net geen staatshervorming bevatten. Ik wens de heren veel succes.

Ik begrijp niet hoe CD&V niet inziet dat ze opnieuw de meest comfortabele positie aan de tegenpartij overlaat. Die hebben immers maar voorstelen af te wachten, waarop ze dan naar goeddunken 'non' kunnen antwoorden. Waarom niet eens het initiatief aan de Walen laten? Waarom hen niet eens een voorstel laten uitwerken waarop ze zelf 'oui' zouden zeggen?

Ik vrees dat CD&V iets té graag de premier willen leveren. En ik vrees dat hun Vlaamse kaart hoe langer hoe minder uitgespeeld zal worden. Het is toch opvallend dat N-VA nu veel minder betrokken wordt? CD&V moet toch ook beseffen dat al te veel Vlaamse toegevingen hun kartel enorm onder druk zet en ook meteen hun riante uitgangspositie voor de Vlaamse verkiezingen van 2009 hypothekeert?

:: schoenmaker (2)

Op aangeven van de twee grote vakbonden werd gisteren een petitie gelanceerd tegen 'de splitsing en voor de solidariteit in België'. Meteen werd het onding gretig ondertekend door "verrassende" namen als Walter Zinzen, Kristien Emmerechts, Wim Opbrouck, Kim Gevaert... Kortom, het voltallige BV-leger voelt zich geroepen om nog eens een lans te breken voor de status-quo in België.

Dat het initiatief vanuit de vakbondshoek komt, is weerom tekenend. Mijn standpunt daarover heb ik hier al eens weergegeven.
Deze keer gaat het nog een stapje verder. Deze keer hebben ze een kudde BV's verzameld, waarvan gehoopt wordt dat 'de mensen' zich ermee identificeren. Zo hopen ze druk uit te oefenen op de onderhandelaars.

Dat in de verschillende verkiezingsprogramma's staat dat de solidariteit tussen individuen en deelstaten niet ter discussie staat, hebben de vakbonden blijkbaar niet gezien. Dat elke onderhandelende partij dat ook luidop zegt sinds het begin van de campagne voor de federale verkiezingen én ook erna, hebben de vakbonden niet gehoord. Dat in de overvloedige opiniestukken hetzelfde wordt gezegd, is hen ook ontgaan.
Dus nog maar eens: die solidariteit stáát niet op het spel.

Maar waar is het hen dan wel om te doen? Het is genoegzaam bekend dat de vakbonden (voor hun leden) instaan voor de uitbetaling van de werkloosheidsuitkeringen. Zij ontvangen daarvoor gelden van de federale overheid. Een opsplitsing van de bevoegdheid werkgelegenheid (en een eventueel strengere Vlaamse opvolging van de werklozen) zou ervoor zorgen dat zij minder inkomsten hebben.
En hoe krijg je macht? Juist, door mensen afhankelijk te maken. En dat is het enige dat hen interesseert.

Ook sp.a pleit in zijn verkiezingsprogramma voor een regionalisering van het werkgelegenheidsbeleid. Op Groen! na pleit dus ELKE Vlaamse partij voor die regionalisering. Maar daar hebben de ondertekenende BV's wellicht nog niet over nagedacht.