:: schoenmaker, blijf bij je...

Zoals het de (trietse) traditie is in ons land, heeft de vakbond het laatste woord. Deze keer vielen de woorden op het 4-jaarlijkse congres van ACV. De voorzitter, Luc Cortebeeck, liet duidelijk verstaan dat de ACV-top een nieuwe staatshervorming niet ziet zitten.

Waar moeit hij zich in godsnaam mee? Wat heeft een vakbond nu te maken met onze verdere staatshervorming? Moeten we hieruit verstaan dat onze vrienden van het ACV het okee vinden dat wij samen besturen met (en bestuurd worden door) de PS-machine, waarvan de laatste tijd meer en meer blijkt waar het hen werkelijk om te doen is? Heeft het misschien te maken met het feit dat de werkloosheidsuitkeringen door de vakbond uitbetaald worden, zoals Leterme zich onlangs liet ontvallen? Dat denk ik wel, ja.

Ik geef Leterme groot gelijk. Nu geeft de overheid geld aan de vakbonden, zodat zij het kunnen uitbetalen aan hun leden. Dat is geen taak voor de vakbonden, de overheid moet dat doen.
Waar Cortebeeck wellicht schrik van heeft is dat bij een regionalisering van het werkgelegenheidsbeleid deze vraag op de Vlaamse tafel zal komen en dat de macht van het ACV daardoor aanzienlijk zal verzwakken.

Daarnaast hebben de vakbonden nog wel meer anti-Vlaamse reflexen. Denk maar aan het schorsen van Vlaams Belangers. Nu ben ik geen fan van Vlaams Belang, maar vind ik het in een democratie ongehoord dat iemand als vakbondslid geschorst wordt, omdat hij zich politiek wil engageren.
De leden worden geschorst onder het mom van racisme, maar het bovenstaande zou toch duidelijk moeten maken dat er andere motieven in het spel zijn.
Vlaams Belang zou een persmededeling moeten lanceren waarin ze vraagt dat al haar kiezers het AVC en ABVV vaarwel zouden zeggen.

En bij uitbreiding zou iedereen, die een beetje Vlaamsgezind is, zijn lidkaarten eens moeten screenen op deelorganisaties van ACW en ABVV. Het zou Cortebeeck dan misschien wel duidelijk worden dat écht wel een meerderheid van de Vlamingen meer (en beter) eigen bestuur wil.

België werkt niet, maar dankzij ons systeem van de uitkeringen via de vakbonden vinden Cortebeeck en co dat niet eens zo erg.

:: het Palermo van België

Het wordt nu toch écht wel eens tijd dat de schellen van de Waalse ogen beginnen vallen. Al sinds een aantal maanden komt schandaal na schandaal boven water in een aantal door de PS geleide steden.

Goed nieuws, zou je op het eerste gezicht kunnen denken. En dat is het ook. Eindelijk is men in Wallonië gestart met de opkuis van de maffiose praktijken. Hoe kan je het anders noemen? Schriftvervalsing, bendevorming, oplichting, gebruik van overheidsgeld voor privé doeleinden...

Maar wat mij echt stoort in deze hele affaire is de reactie van de sterke man van de PS in Charleroi, Jean-Claude Van Cauwenberghe. Hij vindt het schandalig dat Van Gompel in de cel is beland. Meneer de ex-Minister-president van Wallonië vindt dat op deze manier voorbij wordt gegaan aan de wil van 18.000 kiezers. Volgens hem zijn die mensen ervan overtuigd dat Van Gompel de juiste man voor Charleroi is.

Hallucinant! Mogen we er Van Cauwenberghe misschien attent op maken dat die 18.000 kiezers misschien dachten dat Van Gompel wel te vertrouwen was? Dat hij geen sjoemelaar was? Dat hij de stad weer uit de corruptie ging trekken?

Van Gompel heeft gewoon 18.000 kiezers bedrogen! De praktijken zijn al meer dan 10 jaar aan de gang en hij heeft het nooit nodig gevonden om in te grijpen. Meer zelfs, hij heeft zelf actief een aantal zaken proberen toedekken!
Wie is hier dan bedrogen?

Ondertussen zijn de gemeenteraadsverkiezingen ook bij onze zuiderburen achter de rug en bleek dat de PS de schade al bij al nog kon beperken in Charleroi. De PS blijft de grootste partij en mag dus ook de burgemeester leveren. Dat ging dan normaal de komende 6 jaar Van Gompel worden, iemand die de 10 vorige jaren actief heeft meegewerkt met de corruptie.
Nogmaals, meneer Van Cauwenberghe: wie is er juist bedrogen?

:: we willen het niet

Ik heb wel meer het gevoel dat ik 'de mensheid' niet begrijp, maar deze keer is mijn verstomming compleet. De verkiezingen van 8 oktober hebben in Aalst duidelijk niet gebracht wat ik ervan verwacht had.


Ik dacht, samen met vele anderen, dat slecht bestuur en ruziemakerij door de kiezers niet gepikt ging worden. Ik dacht dat de VLD een oplawaai van jewelste ging krijgen. Ik dacht dat die kiezers richting CD&V/N-VA gingen vloeien en gingen inzien dat kiezen voor Vlaams Belang evenmin kansen op beterschap biedt.

Maar wat blijkt? VLD verliest inderdaad een hele hoop zetels (6 om precies te zijn), maar de scheurpartij Blauw (van ex-VLD-burgemeester Anny De Maght) wint er 5.
Conclusie: verzamel alle liberalen en ze verliezen amper 1 zetel. Mooie beloning voor jarenlange bestuurlijke verwaarlozing...

Wat is dat toch met die Aalstenaars? Moet ik écht geloven dat we niet slimmer zijn? Moet is écht geloven dat die stomme Carnaval-lobby de enige is die telt? De Aalstenaar wil duidelijk niet kiezen voor ander bestuur.

Met Ilse Uyttersprot krijgen we inderdaad wel een nieuwe burgemeester. Maar ze wordt gedwongen tot een tripartite, waardoor de VLD- én sp.a-onkunde nog steeds een grote invloed zal hebben.

En dan heb ik het nog niet gehad over de uitslag van het Vlaams Belang. Zij verdubbelen hun aantal zetels in de gemeenteraad tot 10 en worden de grootste partij van Aalst met 22,81%. Enige kanttekening is dat ze bij de vorige (Vlaamse) verkiezingen in 2004 nog 28% haalden.

Het jammere aan hun uitslag is dat het Vlaams-nationalisme in Aalst herleid wordt tot de schreeuwers van Vlaams Belang, want het Vlaams kartel CD&V/N-VA heeft geen enkele N-VA-verkozene opgeleverd.

Ooit was in Aalst nog een aanzienlijke aanhang Vlaamsgezinde democraten actief. Met een oprukkende verfransing vanuit Brussel, dacht ik dat die aanhang kansen op groei had. Alles wat Vlaams is, wordt ten prooi gegeven aan Vlaams Belang.

*diepe zucht*

:: Aalsters cordon

Opschudding in Aalst vorige donderdag. De lijsttrekker voor CD&V/N-VA, Ilse Uyttersprot, heeft op een debat gezegd dat ze na 8 oktober, wanneer ze aan zet is, met alle partijen rond de tafel zal zitten om te praten. Jawel, beste lezer, met alle partijen.

De zaal staat meteen op haar kop. Het is zover: het cordon sanitaire zal in Aalst doorbroken worden. Owee!
Meteen een spervuur aan vragen vanuit links. Is ze wel gedekt door de partijtop? Is het ingegeven door hun kartelpartner N-VA?

De lijsttrekster herhaalt rustig haar woorden en zegt: "Ik zal met iedereen aan tafel zitten en praten over de mogelijkheden voor een coalitievorming. Met partijen waarmee ik geen overeenstemming kan bereiken, zal ik geen akkoord sluiten. Punt."

Ik deel haar mening voor 100%. Je moet met iedereen praten. Vind je niet voldoende gemeenschappelijke punten om een coalitie te vormen, dan ga je maar met iemand anders aan tafel zitten.
Dat is toch de logica achter coalitiegesprekken?

Ik denk overigens niet dat CD&V/N-VA in staat is om voldoende van die gemeenschappelijke punten te vinden, want ik geloof niet dat Vlaams Belang op bepaalde punten een compromis zal willen sluiten. Dus samen besturen zal wellicht niet gebeuren.

De enige manier om aan te tonen dat Vlaams Belang eigenlijk niet geïnteresseerd is in besturen, is hen net aan tafel zetten, ermee praten en hen dan zelf laten zeggen dat ze geen compromis willen sluiten. Vlaams Belang gelooft in de eenvoudige oplossing, maar helaas voor hen en hun kiezers bestaan er geen eenvoudige oplossingen.

Samenleven betekent compromissen sluiten. Geven en nemen. Dag in dag uit. Het wordt tijd dat iedereen (ook links) dat eens begint in te zien.