:: lachen met Pieter De Rem

Er was een tijd dat huidig minister van Landsverdediging Pieter De Rem voortreffelijk weerwerk bood tegen het (wan-)beleid van zijn voorganger Flahaut. Moeilijk was dat ook niet, want Flahaut heeft als minister van Defensie zowat de meest halucinante beslissingen uit onze geschiedenis genomen. Geheel terrecht kapte De Rem dan ook in op zijn reiswoede, zijn favoritisme, zijn boude uitspraken... Noem maar op.

Maar wat blijkt, na een goede maand en een half ministerschap? Pieter De Rem vertoont nagenoeg dezelfde drang naar flaters en blunders. Gisteren nog met zijn (achteraf gecorrigeerde) uitspraken over de nucleaire capaciteit op Kleine Brogel.

Een loepzuiver voorbeeld van het Stockholmsyndroom, als je het mij vraagt. In elk geval ben ik razend benieuwd naar zijn volgende fratsen en grollen. Way to go, Pieter De Rem!

:: bye, bye, Leyman

Het gonsde reeds weken van de geruchten en gisteren is het uiteindelijk bevestigd door de man zelf: Peter Leyman stapt uit de politiek en keert terug naar het zakenleven. Officieel heet het dat de man zich niet nuttig heeft gevoeld de afgelopen 6 maanden. 'Off the record' is echter te horen dat hij sneller gerekend had op een staatssecretariaat of een ministerpost in de Vlaamse regering.
Tussen de regels door kan je dit ook in de verklaringen van Leyman zelf terugvinden. Hij zegt immers "vooral het leidinggeven" te missen.

Dat hij zich de afgelopen 6 maanden niet nuttig heeft gevoeld, heeft misschien ook met zijn eigen instelling te maken. Andere parlementairen hebben zich wél nuttig GEMAAKT. Klein voorbeeldje: zijn website is nog niet aangepast sinds 10 juni. Zoveel blijk van politiek engagement en 'zin om er in te vliegen' heeft hij dus nog niet getoond.

Ik denk dat de heer Leyman er vooral van uit ging dat hem alles in de schoot geworpen ging worden. Maar daar komt hij van een kale reis terug. Voor de slechte verstaander: politiek is een vak en het vraagt een hoop inzet, engagement, visie en eigen initiatief. Wie dat niet kan opbrengen, houdt het daar niet vol. Is het niet, meneer Leyman?

:: tweede bloempje voor Imbo

Het federale Planbureau heeft becijferd dat de Waalse economische inhaalbeweging weg is. De afgelopen jaren was de economische groei in het zuiden groter dan in het noorden, maar de komende jaren zal deze evolutie zich niet doorzetten.

Een interessant onderwerp, zo oordeelde de redactie van het Radio1-programma De Ochtend en prompt wilde ze daar de mening van de Waalse minister-president Demotte (PS) eens over horen. Die was niet bereikbaar wegens ministerraad, dus nam zijn woordvoerster Sarah Vandecruys de honeurs waar.

Na het voor de hand liggende antwoord over het Waalse Marshall-plan, ging het ook over de komende besprekingen over de staatshervorming. Lisbeth Imbo wilde weten of de PS een splitsing van het werkgelegenheidsbeleid ook een goed idee vond, zodat de deelstaten elk hun eigen beleid kunnen voeren. Vandecruys vond dat niet nodig, omdat naar haar mening nu al voldoende mogelijkheden bestaan om het beleid op de noden af te stellen.

Tot daar had de woordvoerster zich aardig uit de slag geholpen, tot Imbo haar voor de voeten wierp dat hun verzet misschien iets te maken had met het eventuele wegvallen van de federale paraplu en zelf verantwoordelijkheid nemen. Plots weerklonk aan de andere kant van de lijn een hapering en kwam de arme Vandecruys niet verder meer dan 'we gaan daar geen standpunt over innemen nog voor de besprekingen in de Octopusgroep begonnen zijn'.

Vlaams-nationalisten (en ik reken mezelf daar ook toe) hebben er het handje van weg om journalisten Belgicistische of linkse reflexen te verwijten. Het is nu de tweede keer dat ik merk dat Lisbeth Imbo net wél die ene ambetante vraag stelt.

Gefeliciteerd, Lisbeth.

:: prijs van de vrijheid

Urbanus heeft van Nova Civitas de Prijs van de Vrijheid ontvangen. De rechts-liberale politieke club reikt die prijs elk jaar uit aan een persoon die zich ingezet heeft voor de individuele vrijheid. Dit jaar is die eer Urbanus te beurt gevallen, of misschien eerder: dit jaar heeft de Prijs Urbanus gewonnen, zoals de komiek zelf zei. Enkele citaten uit zijn 'overwinningstoespraak'.

"Een konijn zat rustig zijn klavers te knabbelen. De zon scheen en er kwam een eekhoorn bij zitten. Ze vertelden wat grappen over eikels en denappels. Toen kwam een vriendelijk lachende vos bij het gezelschap zitten. Meteen schoten het konijn en de eekhoorn weg en ze verstopten zich angstig onder een struik. De vos zei verbouwereerd: 'Waarom kijken jullie zo raar? Ik kom hier gewoon wat in de zon zitten. Hebt ge iets tegen mijn ros haar misschien? Zijn jullie racisten?' 'Maar nee vos', zei het konijn, 'uw ros haar, dat kan ons absoluut niet schelen en er is hier zon genoeg, maar ik herinner mij een paar bloederige incidenten met gasten die net zoals gij van dat ros haar hadden, en daarmee weten wij nu niet zeker of gij hier komt om in de zon te zitten of om onze kop af te bijten.'"

En nog:

"Maar er is hoop, er is een nieuwe profeet opgestaan, Karel De Gezalfde. Sedert die de zeven wereldzeeën heeft afgeschuimd, weet hij de boel hier aardig te relativeren. 'Mensen, wat maken wij ons druk om Brussel-Halle-Vilvoorde, in Afrika is er een seksuele genocide aan de gang. Vrouwen worden er massaal verkracht, verminkt en vermoord. En wij maken ons hier druk over Franstaligen die in Vlaanderen op Franstaligen kunnen stemmen.'

En inderdaad, hij heeft gelijk. Als je dit probleem van op de maan bekijkt, is het onrecht in Afrika groter dan het onze. Maar wij zitten nu eenmaal niet op de maan, wij zitten hier. Moeten we dan ieder klein onrechtje laten woekeren zolang het grote onrecht niet is opgelost? Het gaat er niet om hoe groot of hoe klein onrecht is, het gaat erom dat het onrecht is. Iedereen moet op zijn cirkeltje daar iets proberen aan te doen. En BHV ligt toevallig in onze cirkel."

Over clichés:

"En dan zijn ze verbaasd dat er clichés ontstaan. 'Belgen zijn dom!' Ja, haha, dat is folklore. 'Fransmannen zijn arrogant!' Haha, wees maar zeker. 'Hollanders zijn gierig!' En geen klein beetje, haha. 'Walen zijn lui!' Quoi? Ha non! C'est une honte! Un vrai scandale!"

:: de postjesregering

6 maanden lang worden we nu al overstelpt met nieuwe politieke termen. De ene al wat origineler dan de andere. De ene beeldspraak al wat treffender dan de andere. Kampioen van al dit taalkundige geweld is ongetwijfeld N-VA-voorzitter Bart De Wever. Maar ook andere kopstukken van de N-VA laten het niet aan hun hart komen. Zo lanceerde Vlaams minister Geert Bourgeois onlangs nog 'de postjesregering'.

'Aan franstalige kant een postjesregering', zo luidt het volledige citaat eigenlijk. Maar onze immer vluchtige en uiterst accurate media maakten daar al gauw gewoon 'postjesregering' van. Bourgeois viseerde uiteraard vooral de PS (herinner u de verstrikkingscampagne), maar visionair als ze zijn, dachten journalisten door een kleine inkorting van het citaat voor nog meer deining te kunnen zorgen. Op wat kribbige reacties van CD&V na, was het hen ook nog bijna gelukt.

CD&V wil graag doen geloven dat het hen niet om die ministerposten te doen is. Helaas spreekt de praktijk hen tegen: ze stappen in een interimregering (met bijhorende portefueilles) onder de voorwaarde dat Leterme na 3 maanden premier mag worden. Onder druk van hun congres werd daar achteraf nog eens expliciet aan toegevoegd dat een grote staatshervorming wel degelijk nodig blijft.

En wat te denken van Pieter De Rem? Op nog geen maand tijd heeft hij niet minder dan 3 buitenlandse reizen ondernomen. Ik moet het even opzoeken, maar ik denk dat zelfs zijn illustere voorganger Flahaux dat niet voor mekaar heeft gekregen.

Voelt Pieter De Rem misschien dat zijn ministerschap van korte duur zal zijn? Kwatongen beweren immers dat zijn postje tot op het allerlaatste moment aan de N-VA is aangeboden. Ik ken alvast één inwoner van Aalter die graag het Vlaams kartel wil zien springen.