:: parels voor de zwijnen

Gisteren gezien in Ter Zake: een vrouw van middelbare leeftijd wordt naar het beleid van Verhofstadt gevraagd. In een onnavolgbare stijl geeft ze te kennen dat die man het al bij al nog niet zo slecht doet, waarna ze hem in één vlotte beweging door catalogeert onder de CD&V.
Even tevoor meldt een altijd ijverige Sigfried Bracke ons dat weldra het werk van de Belgische premier door de kiezer geëvalueerd zal worden.
Prachtig is dat: CD&V wint, omdat een kiezer denkt dat Verhofstadt het "al bij al nog niet zo slecht doet".

Nog een ander voorbeeldje: op de zaterdagmarkt staat een jongedame foldertjes uit te delen, waarop ze zichzelf en een medekandidate aanprijst voor de komende gemeenteraadsverkiezingen. Van (opnieuw) een iets oudere dame krijgt ze in een heftige (lees: kwade) reactie te horen dat het haar allemaal niet interesseert.

Ik begrijp dat niet: hoe kunnen verkiezingen je niet interesseren? Hoe kan het dat iemand niet stilstaat bij de manier waarop de maatschappij georganiseerd wordt? Hoe kan het dat het je niet interesseert door wie je bestuurd wordt?
Maar dat zijn dan net wél de mensen die eerst staan te roepen dat alles verkeerd gaat. Dat 'ze er allemaal niets van kunnen of van weten'.

Iemand die zich kandidaat stelt om op een lijst te staan, zou felicitaties moeten krijgen. Zo iemand zegt ideeën te hebben over de organisatie van onze samenleving en die te willen uitvoeren. Zo iemand blijft niet aan de kant staan kankeren, maar heeft (uitzonderingen niet te na gesproken) nagedacht over hoe het beter zou kunnen en durft het aan om met die ideeën naar buiten te komen. Zo iemand denkt de samenleving te kunnen verbeteren voor iedereen die erin leeft.

Of zoals een collega van mij onlangs zei: "Verkiezingen zijn eigenlijk parels voor de zwijnen." Misschien heeft hij wel gelijk.