:: j'y suis, j'y reste

Ik heb er in het verleden nog niets over geschreven, hoewel ik een aanzienlijk aantal keer de drang gevoeld heb dat wel te doen. Ik dacht dat het misschien wel zou beteren, maar dat doet het dus niet.
De afgelopen jaren is het enkel crescendo gegaan, met deze week een nieuw (voorlopig) hoogtepunt: Hoxha. En wat doet Onkelinx? Ze doet de hele zaak af als stemmingmakerij.

De naam is gevallen: Laurette Onkelinx, de zelfverklaarde onfeilbaarheid van de PS. Hoe is het toch mogelijk dat zo iemand aan het hoofd van de Belgische Justitie blijft, wanneer de schandalen (beter: flaters, wanbeleidsdaden) elkaar in een steeds sneller tempo opvolgen. Iemand met het kleinste beetje integriteit had zijn conclusies al lang getrokken en ontslag genomen.
Maar niet zo Princesse Laurette. Neen, zij is onfeilbaar. Het is toch allemaal haar schuld niet? Het is een ongelukkige samenloop van omstandigheden.

Voor de snelle vergeter volgt een kleine greep uit haar weldaden van deze legislatuur: de ontsnapping van Erdal, Murat Kaplan, 28 gevangenen in Dendermonde, het uitstapje van Mariusz O. en dan nu ook nog eens Hoxha.

Geen van deze feiten heeft haar aan het wankelen kunnen brengen. Nochtans is zij als minister politiek verantwoordelijk voor elk van die zaken. Maar Laurette trekt zich daar niets van aan.
Een aantal weken geleden -ik geloof dat het net na de ontsnapping van Kaplan was- verscheen in De Standaard een overzichtje van ministers die ontslag hadden genomen in de afgelopen jaren. Op één uizondering na waren dat allemaal Vlamingen. Blijkbaar hebben die toch een groter verantwoordelijkheidsgevoel (of meer arbeidsethos) dan hun Waalse collega's.
Want geef nu toe: het is toch niet normaal dat een minister na een dergelijke reeks van wanbeleid op post blijft? En intussen mag niemand kritiek uiten op Onkelinx.

Maar ik ben dan ook een separatist. Un homme dangereux!